Недостигот од пристапност и основна инфраструктура ги остава лицата со телесен инвалидитет заробени во сопствените домови. Пречки на секој чекор, непристапни тротоари и институции – ова е секојдневната реалност за Игор Николовски, кој живее со квадриплегија. Вели дека движењето низ град е речиси невозможна мисија, а влегувањето во јавни објекти претставува уште поголем предизвик, објави 24.мк
Николовски денес беше дел од маршот на лицата со посебни потреби, кој започна од Порта Македонија. Но, дури и таму – симболично место за старт на борбата за права – се соочи со една од честите пречки: архитектонска бариера. Како што потенцираат учесниците, отсуството на основна инфраструктура не само што ги ограничува, туку и директно ги лишува од можноста да ги остварат своите основни човекови права.
Гоце Миноски, претседател на здружението „Мобилност“, вели дека при изградба на објекти многу ретко се применуваат мерки за пристапност. Радикални чекори, додава тој, не можат да преземат, но надеж гледаат во подигање на јавната свест за еднаквост и рамноправност.
Дополнителен проблем за оваа заедница е и недостигот од лични асистенти – клучни лица кои помагаат при секојдневните активности, особено ако се земат предвид бројните пречки со кои се соочуваат.
Маршот доби поддршка и од институциите. Заменик-министерот за труд и социјална политика, Ѓоко Велковски, присуствуваше на настанот и лично му помогна на лице во инвалидска количка. Тој вели дека секој граѓанин треба да даде придонес за подобрување на животот на лицата со попреченост и најави нови законски решенија кои ќе ја регулираат пристапноста.
Македонија во 2011 година ја ратификуваше Конвенцијата на Обединетите нации за правата на лицата со попреченост. Но и покрај тоа, многу од тие права сè уште постојат само на хартија. Настаните како денешниот марш се ретки моменти кога овие граѓани можат слободно да се движат – без бариери и ограничувања.
Извор: 24.мк
