Претседателката на Македонија Гордана Сиљановска Давкова денеска во Штип каде беше одбележан роденденот на апостолот на македонската револуционерна борба откри дека како како тинејџерка во средно училиште победила на натпревар на есеи во чест на Гоце Делчев.
Сиљановска Давкова на натпреварот победила под шифра ,,Гоце Гога”.
,,Во гимназијата редовно секоја година се организираше натпревар за животот и делото, ама и есеи се пишуваат за Гоце Делчев. Нема да го заборавам моментот кога во гимназијата „Георги Димитров“, директорот дојде и рече на натпреварот републички победил есејот со шифра: Гоце Гога. Се разбира, знаев дека тоа е мојот и реков, тоа е мојот есеј”, изјави во Штип претседателката потсетувајќи се на своите средношколски денови.
Сиљановска Давкова во Штип дојде на покана на ректорот на универзитетот Гоце Делчев Дејан Мираковски и градоначалникот на Штип Иван Јорданов кои се организатори на чествувањето на револуционерот.
Во изјавата за медиумите откако положи цвеќе на споменикот на Гоце Делчев пред истоимениот универзитет претседателката Сиљановска-Давкова зборува што значи Гоце Делчев за Македонците:
,,Се чини дека нема посоодветно место од Свети Спас, ама и од оваа зграда овде за одбележување на 153 години од раѓањето на апостолот Гоце Делчев. Нема посоодветно место за еден универзитет или посоодветно име за еден универзитет и за еден ректорат од Гоце Делчев.
Веројатно во историјата нема да најдете човек за кој толку многу се пишувало, зборувало, толку имиња, не само што се зборувало, туку човек за кој се плачело се радувало…
Мислам дека тоа покажува дека Гоце Делчев е неразделен од македонскиот народ.
Токму затоа и еве 153 години потоа, како да е жив и мислам дека и следните 153 години ќе продолжи таа Гоцева приказна, оти е неразделна од македонскиот народ.
Она што е восхитувачко за него, а мислам и за нас е ноторниот факт дека учителите, меѓу кои тој е учителот над учителите, најголемиот учител, имале толку голема улога во нашата историја и токму затоа мислам дека овде ми е мене денеска местото, како на учителка .
Се разбира, замислете да имате во време на отоманската империја, мисла, како што е неговата, дека светот го разбира среде војна како културен простор, како поле за културен натпревар на народите е, не само демократска и републиканска порака, туку е веројатно најмирољубивата порака.
Фактот е, дека учителот во него го говори ова, не војоводата. Војводата требало да се избори за простор во којшто неговиот народ ќе може да се натпреварува со останатите, со зборови со знаење, а не со пушки.
Самата јас, се разбира, сум одраснала со Гоце. Мислам дека нема народ во кој има повеќе Гоцевци, или, во овој народ има единствено толку многу Гоцевци.И мојот брат е Гоце.
Секогаш кажувам нешто од мојот ученички живот. Во гимназијата редовно секоја година се организираше натпревар за животот и делото, ама и есеи се пишуваат за Гоце Делчев. Нема да го заборавам моментот кога во гимназијата „Георги Димитров“, директорот дојде и рече на натпреварот републички победил есејот со шифра: Гоце Гога.
Се разбира, знаев дека тоа е мојот и реков, тоа е мојот есеј.
Значи повторувам дека, аманет ни оставил да се натпреваруваме културно со останатите. Тоа е силата на малите народи, тоа нему му било јасно. И затоа мислам дека неговата мисла, неговото знаење сѐ уште е актуелно.
Ние немаме друг избор, туку да бидеме горди на фактот што овде врвел, овде од овие прозорци гледал, овде е дел од неговиот живот и како што е ред значи, да нам македонскиот народ, ни стои аманетот. Не можеме да го чествуваме во Кукуш, односно во Килкис, меѓутоа го чествуваме овде и се разбира, неговиот гроб во прекрасниот Свети Спас. Сето тоа мислам дека е нешто што треба да нѐ прави горди на Гоце, бидејќи како што младите велат нели, „Ние сме Гоцеви, Гоце е наш“. Тоа било и ќе биде за век веков.
Затоа неговото раѓање е неразделно од раѓањето, за жал, подоцна, на македонската Република. Затоа и четите имале име Гоце Делчев. Затоа и песните за Гоце Делчев се пееле. Затоа и училиштата и универзитетите и јас сум учела во „Гоце Делчев“ и овде студираат во „Гоце Делчев“. Тоа е нешто што ни е судбина и мислам дека од тоа не се бега”, изјавила Сиљановска Давкова во Штип.
Предходно претседателката заедно со премиерот Мицкоски и државна делегација положи цвеќе на гробот на Гоце Делчев во црквата Свети Спас во Скопје.
