Американка била клинички мртва осум минути – раскажува што ја чека душата по смртта
Триесет и тригодишната Бријана Лаферти од Колорадо тврди дека нејзиното искуство на границата меѓу животот и смртта засекогаш ѝ го променило погледот кон постоењето. Откако била прогласена за клинички мртва во траење од осум минути, таа опишува длабоко духовно патување, кое, според неа, докажува дека смртта е само илузија.
Лаферти долги години страдала од ретко невролошко нарушување познато како миоклонус дистонија – состојба која предизвикува неконтролирани мускулни грчеви и сериозни нарушувања на спиењето. Во екот на кризата, кога не можела да спие повеќе од една минута во текот на цели четири дена, нејзиното тело, како што вели, „едноставно се предало“.
„Во тој миг почувствував дека душата ми го напушта телото и се упатува кон простор каде што времето не постои,“ изјави таа за порталот Need To Know. „Чув глас кој ме праша дали сум подготвена. Кога одговорив потврдно, влегов во целосен мрак – но не и во крај.“
Бријана објаснува дека таму не постоел страв, туку длабок мир и јасно чувство на присуство. „Сфатив дека смртта не значи крај. Душата не умира. Свесноста продолжува, само во поинаква форма.“
Во тој „вонвременски“ простор, како што го нарекува, нејзините мисли се материјализирале со одредено задоцнување – што, според неа, е „подарок кој овозможува трансформација на негативното во позитивно“.
„Не се чувствував повеќе како човечко суштество. Ниту се гледав, ниту се паметев себеси како човек. Бев само чиста свесност – мирна, будна и поавтентична од кога било досега.“
Таа верува дека постои „висока интелигенција“ која будно следи сè што ни се случува и дека секое искуство – дури и најболното – има цел.
„Сè таму се случува одеднаш, како времето да не постои, но сè е совршено уредено. Видов како започнува сè. Како универзумот е изграден од броеви. Средбата со некои суштества кои не изгледаа како луѓе, но ми беа некако познати, беше фасцинантна.“
По враќањето во телото, следувал долго и тешко опоравување. Поминала четири дена во болница, во обид да разбере што ѝ се случило, повторно учела да оди и да зборува, а подоцна поминала и низ експериментална операција на мозокот, поради оштетување на хипофизата – за која лекарите засега сметаат дека е успешна.
„Малку ме плаши можноста повторно да доживеам клиничка смрт, бидејќи враќањето е тешко. Но ако така треба да биде – ќе го прифатам. Сега сум благодарна. Не носам гнев, туку длабока благодарност.“
Денес, Бријана помага на лица со хронични болести, на оние кои се соочуваат со смртта, или се на патот на духовно будење. Верува дека е жива со причина.
„Преживеав многу ситуации во кои можев да умрам, но не умрев. Верувам дека душата свесно ги избира тешките, болни и предизвикувачки искуства – за да расте. А понекогаш – едноставно затоа што ја возбудува можноста за нешто ново.“
