Меѓу морето трогателни снимки од Турција и Сирија, кои беа разурнати од силни земјотреси, се издвојуваше онаа на која се гледа како сестра го штити својот брат меѓу бетонот на урната куќа, додека не беа спасени 36 часа подоцна.Добивај вести на вибер
Брат и сестра останаа заробени во урнатините на нивниот дом во Сирија, откако земјотрес ги погоди додека спиеја.
Новинарите на Гардијан го посетија селото во кое живее девојчето, и разговараа со човекот кој ги спаси малата Џихан и нејзиниот брат Абдула.
Омар Рахал слушнал глас што доаѓал од урнатините, толку слаб што се борел да сфати дали можеби е само во неговата глава. Претходната ноќ, два земјотреси со јачина од 7,8 и 7,6 степени го погодија неговото село Харем во сириската провинција Идлиб, контролирана од бунтовниците, израмнувајќи десетици згради, вклучувајќи го и станбениот блок во кој живееше неговиот братучед Махмуд со сопругата и нивните седум деца.
Неколку часа подоцна, Рахал, началникот на локалната полиција, ги пребара урнатините на куќата со надеж дека ќе ги најде живи Махмуд и неговото семејство. Цело утро не слушнал знаци на живот, но во 12:30 часот слушнал неколку зборови изговорени од тивок глас кој наликувал на детски.
– Извади ме одовде – велело малото девојче под урнатините.
Неколку метри под бетонот лежеше петгодишната ќерка на Махмуд, Џинан, заедно со нејзиниот деветмесечен брат Абдула, кого го тешеше под урнатините. До нив беше затрупано телото на нивната мајка Суад. Рахал можела да ја види само нејзината рака, со која мајката се обидела да ги прегрне своите деца за да ги заштити.
Таткото се обидел да ги ослободи, но сфатил дека не може сам. Така видел две заробени деца и видеото им го испратил на своите колеги од полицијата, барајќи од нив да интервенираат.
Видеото брзо почна да се шири, а набрзо стана вирално не само во Сирија туку и низ целиот свет.
За неколку часа видеото беше прегледано повеќе од пет милиони пати и стана еден од симболите на трагедијата што ја снајде Сирија по земјотресот.
– Мојот пријател веднаш дојде и ми помогна да го извлечам малиот Абдула, кој за среќа се здоби со само неколку гребаници. Сепак, Џихан беше проблем. Над неа имаше голема бетонска плоча, а железна прачка и ја прободе ногата – се присетува Рахал во својата исповед за Гардијан.
Спасувачките напори во Идлиб, кој остана отсечен од надворешниот свет два дена по земјотресот, беа забавени поради недостаток на механизација и помош, принудувајќи ги луѓето да ги извлекуваат своите најблиски со голи раце.
– За подигнување на бетонскиот блок користевме кран, оној со кој се крева автомобил кога сакате да смените гума. Успеавме, но на Џихан и понатаму шипката и беше заглавена во ногата. Тоа моравме да го пресечеме – додава тој.
Спасувачите се обиделе да ја исечат шипка со дебело сечило додека девојчето плачело од болка. За работите да бидат покомпликувани, последовни потреси повторно го потресоа нивното село. Она малку што остана од зградите почна да се урива.
– Те молам! Извадете ме одовде – ги молеше Џинан спасувачите.
Немаше време за губење.
– Немавме избор. Презедовме ризик, можевме да умреме и да го изгубиме детето. Затоа решивме да го направиме она што никогаш не сакавме да го направиме, да ја извадиме девојката додека нејзината нога сè уште беше делумно набиена на шипката – објаснува тој.
Во вторникот околу 2 часот по полноќ, по речиси 22 часа под урнатините, девојчето било извлечено на безбедно.
Една недела по спасувањето, Гардијан ги посети Џинан и нејзиниот помлад брат во болница. Абдула спиеше завиткан во волнено ќебе, додека малото девојче лежеше, сè уште со болки, на креветот.
– Раната на ногата и е многу сериозна. Џинан можеби никогаш нема да оди како порано. Ако раната не се санира, можеби ќе бидеме принудени да и ја ампутираме ногата – изјави нејзиниот лекар Ваџих ал-Кара.
По објавувањето на видеото, некои медиуми погрешно објавија дека нивниот татко е се уште жив.
– Џинан и Абулах се единствените кои преживеаја во семејството – расплака Рахал.
За нив се грижел нивниот братучед. Џинан и нејзиниот брат се меѓу бројните деца кои останаа без родители во земјотресот во Идлиб. Бројот на загинати во земјотресот во Сирија се искачи на над 3.580.
-Тоа е трагедија. Џинан знае дека е оставена сама со брат и. Но, ги гледате сите овие деца овде, покрај нејзиниот кревет, и тие се сираци. Повеќето од нив се уште прашуваат каде се нивните родители и кога ќе дојдат кај нив. Прво сакаме да ги излечиме, а потоа ќе бидеме принудени да им кажеме дека и нивните родители починале – вели докторот.
