Бугарското вето кое го спречува почетокот на преговорите меѓу Северна Македонија и Европската Унија, за целосен прием во европското семејство, поради официјалните резерви на Софија за македонскиот национален и историски идентитет, доведе до објавување на нов „НОН ПЕЈПЕР “.
Телевизијата Клан Македонија поседува копија од овој неформален документ, во чија содржина се вели дека со истиот се запознаени и Софија и Скопје, но се верува дека дури и моќните земји на Европската Унија, кои се заинтересирани да го решат проблемот, со интеграцијата на Западен Балкан во ЕУ.
Клан од извори го пренесува документот во целост:
НОН ПЕЈПЕР ЗА СЛУЧАЈОТ СЕВЕРНА МАКЕДОНИЈА – БУГАРИЈА
Интеграцијата на Западен Балкан во европските и евроатлантските организации е долгорочно безбедносно прашање со висок приоритет. Поради некои отворени прашања, како што е конечното решение за односите меѓу Србија и Косово, ревизија на функционалноста на БиХ, акутен предизвик што создава политички ќор -сокак во целиот регион е и стопирањето на процесот на интеграција на Северна Македонија во Европската Унија .
Покрај во Скопје и Софија, недовербата се пренесува и во Белград и Приштина; Тирана сега се чувствува загрозена поради неформалниот систем дека е заедно со Скопје на патот кон ЕУ, додека прашање на време е кога ќе пукне и трпението на официјална Атина, која се уште е под дејство на политичка анестезија од Договорот од Преспа.
Ова веќе го чувствуваат алтернативните центри на моќ, така што присуството на руските хибридни закани и меката економска моќ на Кина во регионот станува се посилна.
Условно, „западниот“ политички фактор мора да изгради детален заеднички став кој ќе се наметне како решение „земи или остави “ со цел да се реши јазолот чии корени се во историските наративи поврзани со прашањата за идентитетот на Македонците и Бугарите.
Проблемот лежи во различните аспекти на толкувањето на познатите настани од пред еден век. Митологизирањето на историјата ги става двете земји во позиција на политички ќор -сокак, да се борат за националните интереси од суштински и егзистенцијален карактер.
Компромисните решенија досега двете земји ги сметаат за „лоши“ што според нив на долг рок претставуваат сериозна закана за нивната национална безбедност. Оттука, одговорноста што ја покажуваат земјите е од исклучително висок степен на политички притисок за постигнување решение.
За да се реши овој дел од „македонското“ прашање, на двете страни сега им е понуден таканаречен двоен принцип, што ќе им овозможи на двете страни да имаат своја гледна точка на уникатните историски настани.
- На Република Бугарија ќе и бидат дадени гаранции за зајакнување на сегашниот концепт на нација-држава, во тој случај ќе биде признат историскиот контекст за бугарското потекло на нејзините граѓани без исклучок. Ова ќе ја ослободи Бугарија од траумата за загрозување на долгорочната стабилност и безбедност преку правата на малцинствата.
- Во Република Северна Македонија, пак, контекстот на мултиетничко општество ќе се зајакне преку вклучување на бугарскиот наратив.
- Бугарите ќе бидат вклучени во Уставот, како и другите етнички заедници (точно – како дел од бугарскиот народ),
- Бугарските здруженија на тој начин ќе добијат посебна заштита и грижа од државата да ја негуваат и промовираат наставата за нивниот аспект на историските настани, а тоа ќе им биде гарантирано со Устав,
- Мнозинството словенски граѓани кои се идентификуваат како Македонци и кои го сметаат историскиот контекст за единствен на македонскиот народ, ќе ја зачуваат можноста за ваквото убедување како и нивниот наратив за оваа заедничка историја,
- Ова значи дека ќе има фактичка вистина што претставува емпириско научно дејство, но тоа ќе овозможи двоен аспект за дефинирање на контекстот и националното значење за идентитетите на двата народа,
- Овој двоен систем ќе се применува и во образовниот систем, каде што ќе се препорача контекст на историски настани, ќе се вклучи двојното објаснување, со посебни забелешки за бугарскиот наратив, каде што се разликува од државниот наратив за Северна Македонија, или условно – македонскиот наратив.
- Прашањето за јазикот и употребата на краткото име на Северна Македонија треба да се реши според она што беше предложено од – Германија, Португалија и Словенија – кои неофицијално се сметаа за прифатливи од двете страни.
Фото:
