Скоро две недели по ужасната трагедија во дискотеката “Пулс” во Кочани, каде заврши животот на 59 млади лица, денес во Стадион еден од присутните кобната вечер на концертот на ДНК. Александар Николов зборува од прва рака за сето она што се случувало таа ноќ во ноќниот клуб во Кочани. Борбата за воздух како борба за живот е според него најстраотната глетка која ќе ја памети засекогаш.
300 луѓе на мал простор, еден преку друг, желба да се спаси сопствениот живот, буквално прегазени лица по подот, страотна глетка која како што вели ќе го следи до крајот на животот.
Имаше решетки на прозорците од вецињата и девојчиња кои се држат за решетките и дишат воздух. Отидов од задната страна и се трудев да ги одржувам смирени, но не успеавме да ги спасиме. Доколку прозорците на вецињата не беа без решетки сигурно ќе се спасеа уште многу животи, рљаскажува Николов кој ја имал среќата да биде блиску до вратата и таа кобна вечер да излезе меѓу најпрвите.
Вели дека одкога започнал пожарот, во прво време никој не го сфатил сериозно мислејќи дека е дел од некаков визуелен перформанс, дури кога чадот почнал да ги гуши почнала паниката и борбата за живот.
Некои 20 минути беше најголемиот хаос. После тие 20 минути телата кои се вадеа веќе беа мртви. Пожарната дојде брзо но местото каде се наоѓа дискотеката е потешко достапно така што не може да се стигне веднаш до нејзе и веднаш да се започне со гасењето, додава Николов.
Нагласува дека системот е трул но и самите ние како граѓани придонесуваме за се што ни се случува. Со години наназад постои пракса како што вели, родители на малолетници да се јавуваат и да ургираат за нивните деца да бидат пуштени внатре и покрај тоа што сеуште немаат 18, а сега сите криви се другите, истакнува Николов.
