Јошка Брзо, внук на некогашниот претседател на СФРЈ, Јосип Броз Тито, открил што му признал дедо му за неговата најголема грешка. Според Јошка, после првата операција го прашал Тито која му е најголема грешка, а тој му рекол дека тоа било пуштањето на Уставот од 1974 година. Тито му признал дека тој Устав бил почеток и крај на Југославија, и дека го држел на маса 10 дена без да го потпише. На прашањето зошто не ставил вето, Тито објаснил дека како демократ не сакал да биде надгласан во Собрание, иако имал можност да стави вето, но не го направил, што го сметал за грешка.
Јошка продолжува со приказната и зборува за Мика Шпиљак и Киро Глигоров, кои го потпишале Уставот, додека целата постапка била управувана од страна на Кардељ и Стева Крајачиќ. Според него, Крајачиќ бил човек кој работел од сенка, манипулирал со важни политички фигури и ги скарал Тито со некои од неговите најблиски соработници. Јошка го спомена и случајот со Ранковиќ, кој, како што вели, никогаш не изговорил лош збор за Тито, бидејќи двајцата биле кумови и останале верни еден на друг.
Во разговорот, Јошка зборува и за Јованка Броз, која, како што вели, била многу посветена на Тито, но во некои моменти таа преминала во параноја, што довело до проблеми во нивниот однос. Според Јошка, Јованка го сакала Тито исклучително многу, но со текот на времето нејзината желба за заштита преминала во претерани чекори, што вклучувало создавање на список со генерали за заштита на Тито. Иако Тито никогаш официјално не се разведе од неа, тој ѝ велел дека треба да се грижи за домот, а не за политиката. Јошка исто така ги демантираше приказните дека Јованка не била дозволена да присуствува на погребот на Тито или да биде погребана покрај него, изразувајќи дека таа имала право на тоа како законска жена.
Јошка Броз се осврнал и на митот за смртта на Тито. Тој ги демантираше приказните дека Тито не бил погребан во Куќата на цвеќињата или дека починал два месеци пред официјалниот датум. Според него, Тито починал на 4. мај, а на 3. мај вечерта почнал да покажува последни рефлекси. Тито бил ставен во метален сандак, а плочата на гробот била поставена дури следната ноќ со дизалица. Јошка исто така ги демантираше гласините дека Тито бил масон.
Ова откритие на Јошка Брзо понуди нов поглед на некои од најзначајните моменти во историјата на Југославија и на животот на неговиот дедо, Јосип Броз Тито.
