Денес се навршуваат 6 години од смртта на Горан Стефановски, еден од најголемите писатели и драматурзи во историјата на македонската литература. Роден на 27 април 1952 година во Битола, неговото име и дело се тесно поврзани со еволуцијата на театарот и литературата не само во Македонија, туку и во цела Европа. Неговиот живот беше посветен на создавање на дела кои се инспирација и предизвик за многу генерации читатели и уметници.
Стефановски ја обликуваше македонската драматургија со своите познати дела како „Диво месо“, „Лет во место“, „Конзервирани импресии“ и „Тетовирани души“, „Чернодрински се враќа дома“, „Гоце“, „Сараево“ и многу други во кои длабоко го истражуваше идентитетот, културната историја и политиката. Неговите претстави беа изведувани на најголемите сцени во светот, а неговото влијание се чувствува и денес. Како професор на Факултетот за драмски уметности во Скопје и на универзитетите во Велика Британија и Шведска, Стефановски ги воспитуваше новите генерации на драматурзи и театарски работници.
Тој беше не само признат драматург, туку и длабоко чувствителен автор чија писмена реч допира до најдлабоките емоции на човечката душа. Неговите дела често беа претстави за болката, постоењето и минливоста на човековиот живот, а неговите зборови и денес ја одѕвонуваат во мислите на сите нас.
Цитати од неговите дела кои оставаат силен впечаток се:
„Чекам веќе десет часа, а неа ја нема. Да знам дека ќе дојде, воопшто не би ја чекал.“ (Конзервирани импресии)
„Иднината никако да дојде, минатото никако да си отиде, а ние овде глумиме сегашност.“ (Тетовирани души)
„Ќе има војна… Ќе има војна… – Доста беше и ваков мир.“ (Диво месо)
„Денес сè се купува и продава. Дури и она кое луѓето мислат нема цена. Тоа обично е и најевтино.“ (Диво Месо)
Горан Стефановски беше дете на театарот. Неговите родители, Мирко и Нада, беа активно поврзани со Народниот театар во Битола, што му овозможило на Горан да расте во театарска атмосфера, исполнета со уметност и креативност.
Сеќавањето на Горан Стефановски денес, на годишнината од неговата смрт, нè потсетува на неговото непроценливо наследство во македонската и светската литература. Неговите дела не само што го истражуваат човечкиот дух, туку и го поставуваат прашањето за иднината, за идентитетот и постоењето во свет кој сè повеќе се менува. Тоа што го остави зад себе ќе продолжи да живее, инспирирајќи нови генерации писатели, драматурзи и љубители на уметноста.
Денес, иако не е меѓу нас, Горан Стефановски продолжува да биде значаен дел од македонската културна историја, а неговото дело ќе остане живо во театарските претстави и во срцата на сите оние кои ја ценат моќта на уметноста и литературата.
