Ова што се случува деновиве со правосудниот испит на синот на Претседателот на Собрание и со именување на членови на Управниот одбор на Академијата за судии и обвинители е само уште еден доказ за принципите и начелата кои владеат во нашата држава, а особено во судството.
Пишува: Звонко Давидовиќ, пренесува Фокус.мк
Тоа се принципите на безаконие, самовластие, неодговорност, апашлук, корумпираност, недопирливост и лажливост. Доктрината по која се раководат носителите на функциите е приграби што повеќе можеш за себе и семејството, а ако те фатат прави се недоветен и задолжително декларирај се дека си припадник на националноста без која нема Влада.
Ова што во мигот се прави, начинот на кој се практицира власта и одлуките и законските решенија кои се однесуваат на судството се криминални, хохштаплерски и срамни.
Само дилетант може да каже дека дискреционо право на министерот за правда е кога некому ќе дозволи порано полагање на правосудниот испит. Такво право министерот нема , а кршење на законските прописи и подзаконските акти со превземање на дејствие кое не смее да го преземе и со кое некому овозможува или прибавува некоја корист е класична злоупотреба на службената положба што претставува кривично дело.
Надлежните институции за гонење на сторители на кривични дела се должни да преземат мерки и да го испитаат целиот случај. Смешни се и идиотски оправдувањата дека во Министерството за правда не постојат документи затоа што такви документи има во Академијата, а потврдите за стаж кај оној што ги издал и заверил.
Впрочем, многу лесно се утврдува дали некој предвремено полагал испит со едноставно споредување на датумот на дипломирање и датумот на полагање на правосудниот испит.
Законското решение претседател на Судскиот совет да биде од редот на истакнати правници, а не од редот на судиите е трагикомично и без ниту една трошка логика. Ваквото решение кое беше заложба на тогашниот министер за правда и кое е шверцерски протуркано и без амин на работната група веќе ги покажува своите негативни ефекти и допрва ќе донесе големи проблеми.
Срамно е претседател на телото кое одлучува за именување, разрешување и напредување да биде некое си стручно соработниче кое е истакнат правник само за партијата која е на власт само заради роднинските, пријателските и бизнис релации со партиските функционери.
ИСТАКНАТ ПРАВНИК ИЛИ ПАРТИСКИ КАДАР?
Особено ваквото законско решение е безумно и срамно во ситуација кога терминот истакнат правник е маска за партиски кадар или симпатизер. Таквите предлози на истакнати правници дадени од Претседателот и Собранието само покажуваат колку е политиката навлезена во сите пори на општеството и колку е партискиот интерес поважен од интересот на државата.
Слична ситуација е и со предлагањето и изборот на судиите на Уставниот суд.
