Димитар Димитров, бугарски новинар кој работел во Би-Би-Си издаде книга “Светот на македонските Бугари”. Како што може да претпоставите се работи за извртување на историските факти.
– „Светот следи се што се случува во Бугарија уште од нејзиното ослободување во 1878 година. Борбите на македонските Бугари против Турците беа толку популарни што двајца Американци им се придружија на бугарските чети во Македонија и ги опишаа своите искуства во книги и роман за востаниците беше објавена во Велика Британија. Има дури и пијано марш за бугарското востание, објавен во Париз“.
Ова во интервју за БГНЕС го изјави Димитар Димитров. Тој е долгогодишен новинар на Би-Би-Си Лондон и прв дописник на авторитетните британски медиуми кај нас по промените во 1989 година.
Книгата „Светот за македонските Бугари“ е целосно базирана на публикации во Европа и Америка, вели авторот.
Бугарското движење
Монографијата е објавена во пресрет на 120-годишнината од избувнувањето на Илинденско-Преображенското востание (Илинденското востание на кое Бугарите му го менуваат името) во 1903 година. Голем дел од неа е посветен нему. Можете да видите колку внимателно се следи борбата на македонските Бугари за слобода во Европа и Америка.
Во текот на целата 1903 година – пред, за време и по востанието – извештаите и анализите на водечките информативни списанија на англиски, француски, германски, италијански јазик известувале за востанието на македонските Бугари и нивните страдања по неговото задушување, пишува авторот.
Особено вредна е анализата на Брејлсфорд, кој објави книга и етнографска карта на Македонија. Според него, доминантно население е бугарско“, рече Димитар Димитров на промоцијата.
Еве што пишува Англичанецот:
„Беше 1893 година кога група влијателни македонски Бугари се собраа во една куќа во Ресен и ја основаа „Внатрешната организација“. Двајца од нив сè уште се водачи на движењето – Дамјан Груев, учител во Солун, кој ја напуштил сигурната кариера и добрите приходи за да стане заговорник и нелегален, и Христо Татарчев, поранешен лекар во Солун, чии префинети манири и световно знаење го направиле му ја испратил дипломата на комитетот да раководи со неговите активности од Софија…
Моментот за кој бугарското население се подготвуваше десет години, дојде за време на празникот на пророкот Илија – неделната вечер на 2 август 1903 година…
Македонските Бугари, иако ги достигнаа стандардите на моралот и цивилизацијата, не треба да се судат според нив, туку според нивната храброст и нивната решителност да се борат за нешто подобро. Со историјата на нивната десетгодишна борба, тие ги заслужија нашите симпатии“.
Оценката на шведскиот писател и преведувач на словенската литература Алфред Јенсен е кратка и јасна: „Македонските Бугари – луѓето со кои имав најмногу контакти за време на моето патување – ми оставија добар впечаток. Зборуваат западнобугарски дијалект“. – посочува Димитров.
