Роден во Панонија, во еден град на Штаерска, во 316 година, од родители незнабошци. Татко му беше римски офицер и со ова и младиот Мартин, наспроти неговата волја, беше даден на војничка служба. Но, тој веќе беше огласен во Христовата Црква, којашто ја љубеше со сето срце уште од раното детство.
Една зима, патувајќи со другарите кон градот Амиен, виде пред капијата на градот еден просјак како речиси трепери од студ. Мартин се сожали, заостана од другарите, ја симна од себе војничката наметка, ја пресече со сабјата на две: едната половина му ја даде на просјакот, со другата се загрна и замина.
Таа ноќ му се јави во сон Господ Христос Кој им рече на Своите Ангели: „Мартин е само огласен, а еве Ме облече со својата облека!“ Кога излезе од војската, Мартин веднаш се крсти, ја крсти и мајка си. Потоа се замонаши во епархијата на свети Илариј Поатиски и водеше живот полн со вистински подвиг. Беше извонредно смирен и заради смирението, Господ му даде изобилен дар на чудотворство, така што и мртви воскреснуваше и зли духови изгонуваше.
Наспроти неговата волја беше поставен за епископ во градот Тур. После многуплодната работа во лозјето Господово, после мачната борба со еретиците аријанци и незнабошците, свети Мартин Му ја предаде својата света душа на Господ во 397 година.
