На 20 ти март оваа година хуманитарецот Александар Георгиевски ја започна својата мисија за помош на семејството Давиткови од село Ерџелија- Свети Николе.
Првичната слика од куќата беше многу лоша, и немаше никакви услови, дури и многумина не веруваа дека ќе се успее, но Аце го направи спротивното, се е возможно кога се сака.
Тој во март стапи во контакт со градоначалникот на Св Николе Сашо Велковски, истотака побара помош и од хумани граѓани.
Тој ангажираше мајстори и со цел денеска госпоѓа Виолета заедно со нејзинот сопруг и син живеат во среден и дом со услови за живот.
Но големиот Аце не застана тука, не застана со таа куќа, тој активно учествуваше секаде каде што ќе беше повикант и каде ќе увидеше дека е потребна помош.
Овопат Герогиевски замина во Куманово во мисија, со цел изградба на куќа на малата Мишела. Куќа која пред неколку месеци била опо жарена.
– Ќерка ми ја остави внуката кога беше стара само 3 дена, одтогаш јас ја чувам неможам животот да си го замислам без неа. Еве сега уште малку ќе наполни 11 години, таа оди во четврто оделение и е одличен ученик, изјави Мирјана за ,,Срце на Дланка,,
– Неможам да се одделам од баба ми, за мене таа е мајка, јас иако бев малку кај вистинската мајка, неможев таму да заспијам, едноставно неможев без таа што ја нарекувам мајка. Јас тука ќе уживам, таа ќе па ти, вели малото девојче.
– Неможам да се одделам од баба ми, за мене таа е мајка, јас иако бев малку кај вистинската мајка, неможев таму да заспијам, едноставно неможев без таа што ја нарекувам мајка. Јас тука ќе уживам, таа ќе па ти, вели малото девојче.
Мишел е пак вредно девојче додека на нејзина возраст децата си играат со кукли, таа научила да пере и да готви и мие садови. Помага и чува деца на соседите, а тие за возврат и даваат по некој денар и храна.
Мишел е пак вредно девојче додека на нејзина возраст децата си играат со кукли, таа научила да пере и да готви и мие садови. Помага и чува деца на соседите, а тие за возврат и даваат по некој денар и храна.
