Најголемата океанска струја на Земјата, Антарктичката циркумполарна струја (ACC), пет пати посилна од Голфската струја и сто пати поголема од Амазон, алармантно се успорува. Ново истражување на Универзитетот во Бон открива дека ACC се движи три пати побавно отколку пред 130.000 години, што би можело да има сериозни последици за глобалната клима, океаните и животот на Земјата.
ACC ја движат западните ветрови околу Антарктикот, поврзувајќи го Атлантскиот, Тихиот и Индискиот океан. Таа пренесува топлина, јаглерод и хранливи материи, одржувајќи ја глобалната температура и морските екосистеми. Ако струјата продолжи да се успорува, последиците би можеле да бидат сериозни – од екстремни временски непогоди до забрзано глобално затоплување поради намалената способност на океаните да апсорбираат јаглерод.
Истражувачите користеле седиментни јадра од Морето Скотиа, северно од Антарктикот, за да ја реконструираат брзината и положбата на ACC во последните 160.000 години. Резултатите покажуваат дека пред 130.000 години струјата била значително побрза, а нејзиното поместување било околу 600 километри јужно, поблиску до Антарктикот.
Иако дел од успорувањето е природен резултат на промени во Земјината орбита и наклон на оската, човечката активност дополнително ја забавува струјата. Моделите покажуваат дека до 2050 година ACC може дополнително да се успори за 20 проценти поради глобалното затоплување и топењето на антарктичките ледени плочи.
Успорувањето на ACC може да доведе до драстични промени во циркулацијата на хранливите материи, загрозување на рибарствата, забрзано топење на мразот и покачување на нивото на морето, што би имало последици за стотици милиони луѓе низ светот.
Научниците предупредуваат дека Антарктичката циркумполарна струја не е само океански феномен – таа е суштински „крвен систем“ на планетата, и нејзиното успорување може да предизвика глобални и неповратни промени.
