И покрај тоа што речиси сите нејзини соседи се приклучија на Европската унија, Норвешка двапати – во 1972 и во 1994 година – на референдум одлучи да остане надвор од оваа заедница.
Првиот референдум во 1972 година заврши со 53,5 % против членството, иако владата тогаш го поддржуваше влезот. Главните причини за одбивањето беа стравувањата дека ЕУ ќе има негативно влијание врз рибарството и земјоделството, како и желбата да се зачува националната посебност и начин на живот.
Откривањето на нафтата во норвешките мориња кон крајот на 1960-тите ја зајакна економската самостојност на земјата, што дополнително ја намали потребата од интеграција во европските структури.
И во 1994 година граѓаните повторно ја отфрлија идејата за приклучување, а денес според истражувањата дури 70 % од Норвежаните се против членство во ЕУ. Наместо тоа, земјата останува тесно поврзана со Унијата преку Европската економска област и членството во НАТО.
