Православните христијани во сабота ја одбележуваат Задушница во знак на сеќавање на оние кои не напуштиле. Црквата пропишала посебни денови – задушници, четирипати годишно, кога верниците се молат за покој на душите на оние лица кои го напуштиле овој свет.
Задушница е секогаш во сабота, ден кој црквата го одредила за помен и молитва за заминатите. На Задушница се оди во црква каде што се служи литургија и парастос. На овој ден се посетуваат гробиштата каде со молитва, пченица и лепче осветено со црвено вино се изразува помен за заминатите.
На Задушница верниците даваат милостина на сиромашните во име на оние кои го напуштиле овој свет и се молат за покој на нивните души. Се верува дека е голем грев ако на Задушница некој на почивалиштето одбие да земе храна или пак избрка туѓинец од вечното почивалиште.
Оваа Задушница секогаш е во сабота и е една недела пред Прочка, која секогаш се паѓа во недела.
Седмицата пред Прочка се вика Месопосна недела. Овој период од седум дена до Прочка се нарекува и Сирна недела поради тоа што не се јаде месо туку се јадат млечни производи.
Од понеделникот по Прочка започнуваат големите, долги седум недели, Велигденски пости што траат до Воскресенито Христово – Велигден.
