Истражувањето на Универзитетот во Калифорнија во Сан Франциско открива дека клучната способност на ракот – да се прилагодува и да избегнува дејство на лекови – може да се ослаби. Овој механизам, наречен „транскрипциска пластичност“, овозможува туморските клетки брзо да ги менуваат активностите на своите гени за да преживеат под влијание на терапијата.
Научниците покажаа дека со намалување на оваа пластичност, туморските клетки стануваат поподложни на постојните лекови, вклучувајќи хемотерапии и таргетирани терапии. Истражувањето откри дека веќе одобрени лекови, како целекоксиб, можат да влијаат на структурата на хроматинот во клетките, дополнително ослабувајќи ја способноста на ракот да се прилагодува.
Овој пристап има потенцијал да се примени на различни видови рак – од рак на дојка и белите дробови до меланом и леукемија – со цел да се зголеми ефикасноста на терапиите и да се намалат несаканите ефекти. Истражувањето претставува значаен чекор кон развој на универзална стратегија за борба против ракот, која би можела да спаси милиони животи.
