И покрај новите ветувања за поддршка и моделот според кој Европа плаќа, а САД испорачува оружје, клучниот проблем во помошта за Украина не е во финансирањето – туку во производството. Русија, според последните податоци, годишно произведува околу 750 балистички проектили, бројка со која американската одбранбена индустрија не може да се натпреварува, дури и со вештачки засилени капацитети.
Американскиот систем под оптоварување
Вашингтон досега испорачуваше оружје преку два главни механизми: системот President Drawdown Authority (PDA), кој овозможува повлекување од постоечките воени резерви, и Ukraine Security Assistance Initiative (USAI), кој се базира на долгорочни договори со производителите на оружје.
PDA моделот овозможи брзи испораки, но ги исцрпи залихите, што доведе до неодамнешно запирање на испораките. Од друга страна, USAI функционира преку договори со рокови за испорака што често надминуваат една година. Така, ракетите PAC-3 MSE се почнати да се произведуваат дури во 2024 година, иако се најавени многу порано.
Производство не е рамноправно со побарувачката
Најголемиот проблем не е кој ќе плати, туку кој може реално да испорача. Дури и по интервенции од времето на Бајден, Lockheed Martin објави дека производството на PAC-3 ќе се зголеми од 500 на максимум 650 ракети годишно до 2027. За споредба, Русија веќе произведува 750 балистички проектили годишно – шокантна разлика, особено кога е познато дека за ефикасна одбрана од еден проектил се потребни повеќе ракети-пресретнувачи.
Дополнително, бројни американски дронови како Switchblade-600 се покажаа послаби од кинеските алтернативи што ги користи Русија, кои се поевтини и достапни во поголеми количини.
Новиот модел на Трамп – стара ограниченост
Иако Доналд Трамп се обидува да воведе нов пристап каде Европа ќе го финансира оружјето, а САД ќе го испорачува, тој систем не ја адресира главната слабост: ограничените капацитети на американските производители. Уште повеќе, сегашната испорака на оклопни возила како Bradley и Stryker се базира на истрошени резерви, а нова набавка би барала повторно повлекување од тие залихи – без гаранција за брза обнова.
Без стратегија – нема победа
Аналитичарите се согласни: дури ни најмоќната противвоздушна одбрана нема да го прекине руското ракетирање. Победа на Украина ќе бара долгорочна стратегија: стабилно финансирање, масовна обука на нови единици, вработување илјадници борци и изградба на целосна логистичка инфраструктура.
Без таков сеопфатен пристап, украинската армија останува надвор од капацитет да го спречи рускиот ракетен надмоќ. А без ракетна рамнотежа – нема ни вистинска шанса за воен пресврт.
